محمدحسین صفار هرندی در مراسم بزرگداشت سه شهید والامقام مدافع امنیت، آرمان علی وردی، سلمان امیراحمدی و محمدجواد رحیمی که به حضور نورانی پیکر مطهر دو شهید گمنام دفاع مقدس به میزبانی مسجد امام هادی (ع) شهرک انقلاب این شهر برگزار شد، به تبیین جایگاه شهدا و فرهنگ جهاد و شهادت و ابعاد مختلف فتنه اخیر پرداخت و اظهار داشت: حضور در محافل شهدا نشانه هوشمندی معنوی و انقلابی است.
وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه ۳۴ سال از پایان جنگ هشت ساله گذشته است، ما هرگز عزیزی که مقداری از استخوانهای او را آورده اند، نمیشناسیم، اما میآییم تا بگوییم در اهلیت شما شهدای عزیز هستیم؛ افزود: وصیتنامه، خاطرات و تصاویر بجا مانده از شهدا را میخوانیم و میبینیم، آنها به روشنی میگویند که برای چه رفتند.
وی خاطرنشان کرد: در تمام وصیت نامههای شهدا به دست بر نداشتن از دامان، ولی فقیه زمان و حمایت از ولایت توصیه شده است؛ این یکی از رموز نورانی این راه هدایتگر است، به واقع شهدا مردانه پای حرف و هدفشان ایستادند و به قول سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی تا کسی شهید نباشد شهید نمیشود.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه شهدایی همچون آرمان علی وردی و سلمان امیراحمدی از جنس آرمانهای نورانی شهدای کربلا هستند، تصریح کرد: یک سوال بسیار مهم این است که چرا در این فتنه همه تیرها به سمت رهبری نشانه رفته است و دهانها وقتی گشوده میشود هرزه گیهایی میبینیم و الفاظ رکیکی میشنویم که تابحال سابقه نداشته است.
صفار هرندی با اشاره به اینکه دشمن نمیتواند وحدت و یکپارچگی نژادهای ایرانی را حول محور اسلام و ولایت تحمل کند، گفت: اینکه ایرانی هر روز به حوزههای نفوذ و اقتدار ابرقدرتها وارد میشود و آنها را بیرون میراند، برای آنها قابل تحمل نیست به عبارت دیگر فتنه این روزها حاصل رعب و وحشت دشمن از قدرت شما است.
وی با بیان اینکه فتنه اخیر خسارات زیادی را در حوزه امنیت، سرمایه گذاری و اعتبار جهانی به کشور تحمیل میکند و جوانان ما باید به دور از هیجان زدگی این مسئله را درک کنند، افزود: دشمنان میدانند نمیتوانند حکومت جدیدی را در ایران مستقر کنند، آنها به دنبال رفاه مردم ما نیستند بلکه خواهان هرج و مرج در ایران هستند؛ کسانی که به وضوح ژن ایرانی را خطرناک عنوان و فیلمهایی نظیر ۳۰۰ را ساختند، اکنون خود را حامی ملت و تمدن ایرانی معرفی میکنند.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟